KALEMİN UCUNA DÖKÜLENLER

Her şey önce bir hayalle başladı. İlk başta anne babamın hayaliydim. Dünyaya geldim. Sonra kendim hayal kurmayı keşfettim ve kendime hayallerimden bir dünya yarattım...
05/11/2012

İçimizdeki "Sihirli Değnek"

        Sizi bilmiyorum ama ben ayın sonuna artık çok yaklaştığımız için başladım 2013'ün muhasebesini yapmaya... Bu sene kendim için, çevremdekiler için ve yaşadığım toplum için neler yaptım? Deneyimlerimden neler öğrendim? Hala dersimi almadığım, bu sene de hayatımda tekrarlayan hangi deneyimler oldu? Peki, 2014'te yine aynı deneyimleri yaşamak istiyor muyum?

        Tüm bu soruları cevaplandırırken, 2013'ün benim için şükürlerle dolu bir yıl olduğunu fark ettim. Geçen sene Ağustos ayında kendime "Tünelin sonunda ışık var mı?" diye sorarken sanki bir sihirli değnek değdi ve hayatım 180 derece değişti. Yine eski ben oldum; içindeki çocuk dışında, neşeli, enerji dolu, gerçekleştirmek istediği bir sürü hayali olan...

        Biliyor musunuz, gerçekten sihirli değnek varmış. Ben onu masallarda bir figür zannederken bu sene öğrendim ki meğer o sihirli değnek benim içimdeymiş. İstediğin hayatı yaşamanın sırrı; başına gelen olayların sebebini kadere ya da başkalarına bağlamak değil, aksine tüm sorumluluğu alıp "İstediğim hayatın önüne farkında olmadan hangi engelleri koyuyorum?" diye sormakmış. Bunu yaptığınızda ben diyeyim Allah, siz deyin Evren, size gerçekten istediğinizi veriyormuş. Yaradan'ın mucizeleri, bolluğu, bereketi ve rahmeti hep ordaymış meğer ama benim gözüm körmüş. Bu arada mutluluk da gelecekte değil, yaşadığımız şu andaymış. Ve...

AYNADA KENDİNE BAKMAK!..
        Ah ne şeker anlatıyorum değil mi? Bir kişisel gelişim kitabının satırlarından fırlamış gibi şakıyorum maşallah. Yazdığım şeyler sanki nefes alıp vermek kadar basitmiş gibi ne kadar da kolay dökülüyor kalemimden kağıda. İşte burada bir duralım! 

        Asla kolay olduğunu söylemiyorum. İnsanoğlu için en zor şeylerin başında aynada kendi yansımasına bakmak, gördüğü şey(ler) karşısında (bile) kendini olduğu gibi kabul etmek ve sevmek, aynı zamanda başına gelenlerin sorumluluğunu almaktır. Bu yürek ister, cesaret ister. Ama bunu yaptığınızda da çok güzel bir dünyanın kapısı sizlere açılır.

        Ömrümün sonuna kadar, bıkmadan usanmadan bunu söylemeye devam edeceğim. Sevgili anne ve babalar; kendiniz ve çocuğunuz için yapacağınız en güzel şey çocuğunuzun sizin aynanız olduğunu kabul etmek ve aynadaki yansımanıza cesurca bakabilmektir. Bunu yapmaya başladığınız zaman çocuğunuzla ilişkinizi çok daha güzel bir boyuta taşıyacaksınız.

        Hepimize aynalara cesaretle bakabileceğimiz bir yıl diliyorum.