KALEMİN UCUNA DÖKÜLENLER

Her şey önce bir hayalle başladı. İlk başta anne babamın hayaliydim. Dünyaya geldim. Sonra kendim hayal kurmayı keşfettim ve kendime hayallerimden bir dünya yarattım...
01/02/2012

Pınarın Sitesi Yalan Mı Oldu?

        Yalan yok; biraz mahcup yazıyorum bu satırları. Dile kolay, tam sekiz aydır tek bir kelime yazmamışım günceme. Kulağıma geldi, hatta yüzüme karşı sitem edenler oldu:

        “Pınar’ın da sitesi yalan oldu.”

        “Pınar abla sen de göstermelik site hazırlayanlardanmışsın meğer,” vb.

        Ama ellerim armut toplamadı bu sekiz ayda. Hipoaktif değildim, sürekli biriktirdim. Ne mi biriktirdim?

        Hayat tecrübesi…

        Sizi bilmiyorum ama 2011 senesi benim için biraz-CIK zor bir sene oldu. Hiç tahmin etmezdim; huzurun huzursuzlukla, mutluluğun mutsuzlukla bu kadar iç içe geçip etle tırnak olabileceklerini. Benim de 2011’im “tırnak batması” tadında geçti zaten.  Hayatımla ilgili önemli kararlar aldığım; şaşkın, üzgün, kırgın ve bir o kadar da mutlu günlerdi. Her şeye rağmen; 2011’de sadece yüzümde güller açtıran olaylar için değil; döktüğüm her gözyaşı ve canımın yandığı her an için de şükrediyorum. Yanlış anlaşılmasın; çektiğim acılardan haz alıp, “ben zaaaaaten her acının tiryaaaaakiisiii olmuşuuummm” durumu değil kastettiğim.  Sadece bana acı verse de her sorunun bir fırsat olduğunu düşünenlerdenim.  Çünkü bugün DE/HB Koçluğu yapıyor olmamın tek sebebi DE/HB yüzünden çektiğim sıkıntılar ve acılardır. DE/HB nöro-biyolojik bir problem olmasına rağmen, maalesef duygusal travmaları da yanında hediyesidir. Psikolojik danışmanlık üzerine yüksek lisans yaparken aklımda DE/HB’lilerle çalışmak yoktu. Çünkü o zamanlar daha DE/HB’nin “D”sinden haberim yoktu.  Hedefim mezun olduktan sonra kariyer danışmanlığı yapmaktı.  Çünkü ailem tarafından zorla işletme okutulmuş ve kafamı duvarlara vura vura mezun olmuştum. Bu yüzden de amacım kariyer danışmanlığı yaparak gençlere rehberlik etmek, aileleri de bu konuda bilinçlendirmekti. Sonra olanlar oldu ve dersinde sürekli uyuduğum bir hoca ismini daha önce hiç duymadığım ama belirtilerinin bana çok tanıdık geldiği bir bozukluktan bahsetmeye başladı. Benim birden kulaklar dikildi tabii. Adam resmen beni anlatıyordu. Ve ben yıllardır cevabını bulamadığım soruların cevabını bulmuştum bir anda.  Daha tanı almayı bile beklemeden, o kadar emindim ki belki de sabırsız, o derste DE/HB’lilerle çalışmaya karar verdim. Çünkü eteğimde biriktirdiğim çok fazla acı tecrübe ve etrafta yardımcı olabileceğim çok insan vardı. İşte tam bu yüzden de, 2011’de yaşadığım üzüntülerin meyvelerini önümüzdeki yıllarda toplayacağıma inanıyorum; tabii eğer Maya takvimi doğru çıkıp bu sene kıyamet kopmazsa. :p


        Hepimize mucizelerle dolu bir yıl diliyorum… :)